Yeni Yılın Kazandırdıkları

Kendimi bozmadığımı göstermek için her yeni yıldan önce tüm entelektüel birikimimi bir kenara bırakıp tombala oynarım. Bozuk paralar hazırlanır, numaraların altındaki çizginin varoluşu büyük bir ciddiyetle sorgulanır, numaraların duyulamaması gerekçesiyle sağa sola bağırılır, bilinen plaka numaralarıyla hava atılır ve numara kaçıranların sorunlarıyla sabır sınanır. Bildiğimiz tombala. O akşam da yılbaşına daha bir haftadan fazla olmasına ve gece otobüse binecek olmama rağmen, oyunu çok iyi okumam, bileklerimin yatkınlığı ve daha önceki senelerden geliştirdiğim stratejilerin de verdiği güvenle ikna oldum oynamaya. Bu numara da sürekli çıkıyor, şu numara küfür yiyor, önümdeki 5-10 kuruşlardan oluşan birikinti gel-git yapıyor derken oyun biter gibi oldu. Oyunu biraz önde bitirmemin getirdiği hakaretlerle, masadan kalkıp çantamı hazırladım.

Her şeye rağmen beni otobüse bıraktılar. Ancak o zaman oyunu ne büyüklükte kazandığımı hesaplamak için bir fırsat bulabildim. Tamamı bozuk paralardan oluşacak şekilde ben bunları tam dört lira düdüklemişim. Cebimdeki para ve koltuk üzerinde yanan okuma lambalarının da dürtmesiyle, bir miktar özgüven çokça da mutluluk edindim. Üstelik bunlara param daha hiç azalmadan kavuştumuştum. Ben bu oyunu zaten iyi oynardım. Mola yerine vardığımda hala bu parayı hak edecek ne yaptım diye şükrediyor, hayaller kuruyordum. Aldığım sinyalle tuvalete doğru yöneldim. Bir liramı usta pokercilerin poker fişine gösterdiği vurdumduymazlık ve kendine güvenle biraz oynadıktan sonra tuvaletçinin plastik kutusuna bıraktım ve küçük abdestimi yapmaya başladım. Ama nasıl bir yapmaktır daha önce hiç böyle tatlısını yapmamıştım.Siz de yapmamışsınızdır. İnsanın yaptıkça yapası geliyor. Çıkışta ikram edilen kolonyayı gururla kabul ederken aklıma bir fikir geldi ve hemen cebimdeki kalan üç lirayı da çıkartıp tuvaletçinin önüne üst üste bıraktım. Benden sonra gelen üç kişiden para almamasını tembihledikten sonra oradan uzaklaşıp izlemeye koyuldum. Şu tuvaletçi de mert adamdı hani. Paraları kabul etmiyor beni gösterip bir şeyler söylüyordu.

Böylece gecenin gerçek kazananları da belli oldu. Yüzlerdeki durumun absürtlüğünden kaynaklı gülümsemeleri gördükçe ben de ödülümü aldım. Bir kez daha kazanıp kazanıp masayı terk ediyordum. Üstelik yediğim hakaretler de yanıma kar kaldı. 

Hayatta tombaladan önemli şeyler var.






* Tam ekran dinlenmesi tavsiye edilir.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kültür Sanat Kokan Twitter Hesapları

Prag'da 4 gece nasıl olmalı!