umarım sizi sıkmıyorumdur

          Askerlik de bitti. Kuradan yedek subaylık çıkınca “goomutanım” olduk onlarca gencin gözünde. Askercilik oynadık bir yıl, en sonunda hissettiğim tek şey; “umarım vatana faydam olmuştur” oldu, soğuk ve resmi bir düşünce. Azıcık üzüldüm ayrılınca tabi, akranlarıma göre şanslı bir yerdeydim, Eskişehir güzel şehir. Buradan tüm akrabalarıma ve ilkokul arkadaşlarıma selam gönderiyorum, gidin, ziyaret edin bu küçük Avrupa şehri görünümlü İç Anadolu şehrini. “Yazmıyorsun bloga hiç!” demişsiniz ama “yazdım ben… aaa gitmemiş mesajlarım :s internetim kötü ondan!?” Şaka bir yana, yazmadım üzgünüm ama sorun bir neden yazmadım. Pazar pazar müzik dinlemedik pek zamandır, şu sıralar elimde caz var dinlerseniz, iş görüşmeleri var giderseniz.  Caz soğuk ama girince alışıyorsun.  Here are the nominees for 27th of March PazPazMüz.  (zarf açma sesleri...) Dingin pazars.

Sizi biraz sıkmaya geldim, zira sabahtan beri aynı şarkıyı dinlenebilecek her saniyedir dinliyor ve söylüyorum. Gün yarına dönmüşken benden yaratıcılık beklemek çok da mantıklı olmayacaktır sevgili dostlarım. Öncelikle bir şeyi aşağıda okuyacağınız kanıtla da ortaya koymak isterim. Ben, kırmızı başlıklı, hala partilere katılamamış olsam da, varım cidden gerçeğim. Her gerçek kız kadar hatalı, kalın kafalı, takıntılı, bilmeceli bulmacalı.. Kalbin işine bak yüzüne bakamaz Ağlar durur sen uyurken tanıdık mı? Tanımadıysak devam edelim; kendimi bildiğimden beri burnumun dikine giden ben, gidiyorum olduruyorum derken istekleri uğruna o koca burnu Michael Jackson ebatlarına getirip sonunda kaybetmiş bulunmaktayım. Oldururken öldürdüm bir şeyleri, birilerini, beni. Bihteri. (İçimdeki çocuğu da ben öldürdüm peder!) Yalnız olamayan böyle mi yapar dersen Anlarım. İyi de bu hiç aklıma gelmemişti ki. Kimse söylemedi kendi yolunda giderken şehirleri de köyleri de yanımdan gelenleri de