umarım sizi sıkmıyorumdur

Bugün bir de anımı paylaşmak istiyorum sizlerle.  Geçen cumartesi sabahı çok tatlı bir telefonla uyandım. En yakın arkadaşlarımdan biri beni kahve içmeye davet etti. Çok uzun süredir görmüyordum kendisini acaip mutlu oldum ve koşar adım çıktım evden. Yolda bir telefon daha geldi. Arkadaşım grip olmak üzere olduğu için bana evinde kahve yapmayı önerdi. Kabul ettim ben de. Ev lokasyon olarak cennetin sessiz bir köşesindeydi sanki.  Acaba cocuk beni evine neden çağırmıştı?! Ben kırmızı başlıklı kız gibi sekerek galatanın sokaklarını arşınlarken o kötü emellerini sıraya mı koyuyordu?! Bütün bunların cevabı az sonra sizlerle!!!  Neyse efendim bunların hiç biri olmadı. Ben her zaman olduğu gibi ne ettiysem ne çektiysem dilimden çekecektim.  Küçük ceylan bambi gibi yokuştan aşağı kendimi bırakmışken çok tatlı bir duvar yazısı gördüm. Rengi tipografisi herbir şeysi tam benlikti. Sarı şirin harflerle kocaman "PELOTAS" yazıyordu gri duvar üzerine.   Zamane I phone'lusu olarak bu an

İtiraf edin, içeride neler döndüğünü hepimiz merak ediyoruz!

Born this way..

Ben Bugün; Uçacak olsa sadece denize konabilecek bir kız Egosu olmayan bir "HOTEL" Yüzyıllar önce toprağın altına girdiği yetmiyormuş gibi, her gelenin sadece dilek karşılığı dua ettiği bir tutsak Ülkesinden kilometrelerce uzağa, sırf yurdum ayyaşının  tekilasına tuz basmaya gelmiş bir meksikalı göçmen Ve hilal taktiği ile oturmadık taht bırakmayacak bir halkın ayak izlerini gördüm.                                                              Ben Pınar Yarışmacı arkadaşlara ille de bir şey dilemem bekleniyorsa, sabırlar diliyorum.