Çekirdek Sizin Dostunuz Değildir

Hayatı boyunca tanıdığı insanların hep zamana ihtiyaçları oldu. O ise aksine zamanı olmayan duyguların peşindeydi.

Sorsanız biraz zamana ihtiyaçları vardı hem de. Görünen o ki kargaydılar, bitmeyecekti o ihtiyaçları olan zaman. Ne yani o bunu bilmiyor muydu?

Söyleyin ne olursunuz, sarılmanın zamanı olur mu! Koklamanın bir zamanı mı var? Bildiği kadarıyla burun saat, dakika, saniye, yıl algılayamıyor.

Ona göre zaman çekirdekti, bir paketine ayırdığınız zaman bir saate eşitti. Nasıl harcadığınızı fark etmezdiniz, keyif alırdınız belki. Anlaşılan o ki dil de farkına varamıyordu zamanın. Bittiğinde pişmanlık, belki biraz hüzün olurdu. Ne diye bir paket dahi çekirdeği ihtiyaç duyacaktı.

Görmek öyle değildi, onun zamanı vardı. Emindi bundan; ama görmek de değildi derdi, kulaklarında sıcaklık olacak bir çift söze bile dans edebilirdi.

Çıt! Bu çekirdek sesi değil.

Şurada bir yerde ağlayabilirdi, nasıl olsa kimse görmeyecekti yine.